Topoogst voor Nederlandse wijngaarden door Dijlan van Vlimmeren

Voor Nederlandse wijnboeren gaat 2003 de geschiedenis in als veruit het beste wijnjaar. Nog nooit waren de vaderlandse druiven zo rijp en vol suiker als nu. Door de buitengewoon warme zomer zullen de - anders vrij zure - wijnen fruitiger en voller van smaak zijn. Met meer tannines en een langere afdronk.

Begint de oogst op Domein De Vier Ambachten in Simonshaven op Voorne-Putten gebruikelijk pas eind september, door de warme zomer wordt er nu al volop geplukt. De vroege pluk heeft als groot voordeel dat de druivenranken sterker de winter in kunnen. "Het hout kan, zoals we dat noemen, eerder afrijpen zodat het beter is opgewassen tegen de vorst. Ik ben nu al gegarandeerd van een grote opbrengst in 2004," zegt eigenaar Fred Lorsheijd verheugd.

Lorsheijd spreekt van een uitzonderlijk goede kwaliteit. "Cabernet sauvignon is in Nederland bijna niet rijp te krijgen. Meestal maak ik er rosé van. Maar met deze druiven zou ik zonder problemen een stevige donkerrode cabernet sauvignon op de markt kunnen brengen."

De wijngaardenier heeft veel baat bij een warme zomer. "Ik heb minder hoeven te spuiten tegen schimmels waardoor de druiven veel gezonder zijn."

José van Rooij van het Productschap Wijn bevestigt dat de Nederlandse druiven dit jaar veel meer suikers hebben dan anders, wat resulteert in een betere kwaliteit en een grote hoeveelheid wijn omdat er minder onrijpe druiven hoeven te worden weggegooid.

 Druiven plukken op Domein De Vier Ambachten in Simons

Op Domein De Vier Ambachten zitten de mannen op hun hurken tussen de druivenstokken. Door de dauw is de spinrag goed zichtbaar. Het lijkt ze niet te deren. Last hebben ze alleen van de wespen. Medewerker Frank Louer trekt een lelijk gezicht. "Ik ben gisteren maar liefst zes keer gestoken."

Fred Lorsheijd loopt met een refractometer rond om het suikergehalte van de verschillende druivensoorten te testen. Tot 1 augustus van dit jaar mochten de Nederlandse wijnen uitsluitend als tafelwijn worden geschonken. Tegenwoordig krijgt een wijn met een gemiddeld suikergehalte van boven de 54 Ochsle het etiket landwijn. Vrijwel alle druiven zitten dit jaar boven deze norm. "Tachtig, negentig haal ik makkelijk. De suiker druipt van je vingers af."

Deze zongerijpte druiven verdienen in andere Europese landen het predikaat kwaliteitswijn. Toch mag een Nederlandse wijnboer tot zijn grote frustratie de term kwaliteitswijn niet op zijn fles zetten.

Een Appellation Contrôlée of een andere kwaliteitsaanduiding kent Nederland niet. Het wijninstituut in oprichting, waarvan Lorsheijd een van de initiatiefnemers is, is bezig met het opzetten van een kwaliteitssysteem. Dit systeem is geënt op de Duitse maatstaven, de Qualitätsstufen. Na de tafel- en landwijn volgen de aanduidingen kabinett, spätlese, auslese, beerenauslese en trockenbeerenauslese (veelal gebruikt als dessertwijn).

Op hetzelfde suikerniveau als beerenauslese zit de kostbare eiswein, waarvan de (witte) druiven worden geoogst in bevroren toestand. Wijngaardenier Lorsheijd, tevens eigenaar van wijngaard De Agthuyzen in Zuidland, gaat dit jaar voor het eerst proberen eiswein te maken. "Door het hoge suikergehalte moet dit mogelijk zijn."

Het risico bij het maken van eiswein is alleen dat de druiven kunnen rotten voordat het gaat vriezen. Het zal het plezier voor Lorsheijd niet bederven. Voor hem en zijn Nederlandse collega s kan dit jaar al niet meer stuk.

Bron: Rotterdams Dagblad 23 september 2003


Wijngebieden Nederland  >>