Kruidige wijnen uit Toro
Toro is geen nieuwe streek, de wijnbouw bestaat er al zeker achthonderd jaar, maar de officiële erkenning als DO Toro kreeg  het pas in 1987. Toro ligt ten noordwesten van Madrid, niet ver van de Ribera del Duero.  Ook hier is de natuur ongerept en ruig. De meest gebruikte druivensoort voor Toro-wijnen is de tinta de toro, een regionale variant van de tempranillo. De druif voelt zich thuis in dit gebied met z'n extreem hoge zomertemperatuur. De tinta de toro heeft in de loop der eeuwen unieke, lokale eigenschappen ontwikkeld die hem toch echt anders maken dan de tempranillo. Omdat  de tinta de toro uitstekende wijnen geeft, wordt de druif nu ook buiten Toro aangeplant. Torowijnen zijn behalve fruitig opvallend kruidig.

  Bron: AlleHande 13-2004

Indrukwekend rood uit Toro - Een nieuw kwaliteitsgebeid met kanjers van wijnen doet van zich spreken
Spanje heeft nog zoveel meer te bieden dan Rioja, Penedès, Ribera del Duero en Rueda, want rondom de oude hoofdstad van Spanje, Valladolid, liggen vier wijngebieden die steeds meer bekendheid verwerven om hun goede naam en faam. Ribera del Duero is met zijn rijke rode wijnen zeker het bekendste en ook Rueda met die verrukkelijke witte wijnen, toont al jaren waartoe men hier in staat is. Minder bekend is het kleine D.O.-gebied Toro, dat westelijk van Rueda in de provincie Zamora ligt.

Volgens vakmensen zou Toro naast Ribera del Duero misschien wel eens het meest aantrekkelijke gebied voor rode wijnen van Spanje kunnen gaan worden. Het is ook zeker niet toevallig dat veel grote wijnhuizen zich massaal storten op dit nu nog betaalbare gebied. Zo kochten Torres en Freixenet uit Penedès flinke stukken grond in Toro en ook de Rioja-huizen Berberana en Marques de Riscal startten hier onlangs een bedrijf. Dit, op de hoogvlakte gelegen, gebied is klimatologisch gezien uitstekend voor wijnbouw. In de zomer is het er zeer warm, de winters zijn streng en in vergelijking met Ribera del Duero is er net iets minder neerslag. De bodem is arm en bestaat voornamelijk uit kiezel, zand en klei. De 'tinta de toro', familie van de tempranillo, is verantwoordelijk voor de zeer krachtige, bijna inktzwarte wijnen die hier vandaan komen. Deze wijnstok houdt er als het ware van om te knokken voor zijn bestaan en de wijn die hier wordt gemaakt, is dan ook een weerspiegeling van de overlevingsstrijd op die grillige hoogvlakte. Het wijngebied Toro dankt zijn naam overigens aan het aardige gelijknamige stadje, gelegen op de hoge noordoever van de Duero. Zoals in zoveel dorpen en steden in Spanje wemelt het hier van de ooievaars en deze klepperen er net zo op los als de Spanjaarden in de vele Tappa-barretjes in de hoofdstraat.

  Het eenzame Toroland met wijngaarden

Bodegas Frutos Villar
De grote man achter deze onderneming bleek José Luis Villar Rodriguez te zijn, die naast deze bodega ook nog bodega's bezit in Cigales en Ribera del Duero. De wetgeving in Spanje staat namelijk niet toe dat de druiven buiten het D.O.-gebied worden gebracht om gevinifieerd te worden. Dus als men wijn wil maken met een eigen D.O., dan zal men eerst een bodega moeten bezitten.
Met behulp van de modernste apparatuur wordt hier wijn gemaakt en aan alles is te zien dat men hier streeft naar de hoogst mogelijke kwaliteit. De wijnen van Toro zijn bekend om hun hoge tot zeer hoge percentage alcohol, dat soms wel 16 of meer kan bereiken. José Luis Villar is geen voorstander van hooggradige wijnen en prefereert een Toro die niet boven de 13,5% uitkomt. Villar: "Wij wijzen de boeren op vroeger oogsten, maar de natuur hebben wij vanzelfsprekend niet in de hand. De graad van rijpheid van de tinta de toro is namelijk ook bepalend voor de rijke aroma's en het bijzonder karakter van de Toro-wijn". 

Zoals in zoveel Spaanse wijngebieden maakt men ook hier drie soorten wijnen in drie verschillende prijsklassen: